Status społeczny w księgach metrykalnych

Najczęściej spotykane w księgach metrykalnych określenia statusu społecznego osób w nich wymienionych (pobierz jako PDF):

Łacina Niemiecki Polski
Inquilinus lokator, komornik, ubogi chłop mieszkający u innego chłopa, także chłop pańszczyźniany
Casarius Häusler chałupnik, właściciel chałupy
Hortulanus Gärtner, Stellenbesitzer zagrodnik, właściciel chałupy
i kawałka ziemi
Cmetho, agricola Bauer, Bauergutsbesitzer kmieć, gospodarz, na 1 łanie chłopskim pola (11 ha) właściciel gospodarstwa chłopskiego
Arator chłop
Semi-cmetho
Semi-agricola
Halbbauer półkmieć, półgospodarz, na ½ łanie chłopskim pola (6 ha)
Colonus Kolonist kolonista, zagospodarowuje areał ziemi, dzierżawca
Famulus Knecht parobek gospodarski lub folwarczny
Pferdeknecht parobek stajenny przy koniach
Operarius wyrobnik
Servus aulicus, serva służący dworski, służąca
Ancilla Magd, Dienstmagd dziewka – robotnica,
służąca, dziewucha
Wirt, Landwirt gospodarz
Einlieger, Einwohner człowiek wolny, pracuje na roli
w lesie, w mieście, sam szuka pracy, pracuje dorywczo
Pastor Schäfer owczarz, pasterz owiec
Auszugler wycużnik, „na wycugu” – osoba na „zachowku” po przekazaniu gospodarstwa dziecku
Vogt, Feldhüter włodarz w majątku (ekonom)
Oeconoma ekonomka, rządczyni we dworze szlacheckim lub na plebani,
zarządzająca służbą
Scultetus Schulze, Scholtz sołtys
Gastwirt właściciel gościńca, gościnny
(karczma z pokojami i stajnią)
Obsterix Hebamme Akuszerka, położna
Honestus uczciwy, szanowany, określenie rolnika z małego miasteczka lub wiejskiego rzemieślnika
Famatus sławetny, osławiony – w księgach parafialnych i sądowych określenie mieszczan
Laboriosus pracowity – w księgach parafialnych i sądowych określenie chłopów
Generosus lub nobilis określa osobę szlacheckiego pochodzenia, właściciela majątku, czasami miał tylko chałupę i szablę
Generosus Dominus dosłownie: urodzony pan; bogaty szlachcic, właściciel dużego majątku
Magnificus Generosus Dominus bardzo bogaty szlachcic, właściciel ogromnego majątku, często wojewoda

W Wielkopolsce określenia: okupnik i czynszownik były tożsame i oznaczały dzierżawcę ziemi płacącego czynsz (okup).

W Królestwie Polskim okupnik to był chłop pańszczyźniany opłacający okup, jak w KP nazywano czynsz płacony w zamian za odrabianie pańszczyzny aż do ok. 1848 (ukaz o oczynszowaniu). Różnił się tym od czynszownika, że ten drugi nie miał obowiązków pańszczyźnianych, bo np. gospodarował na gruntach nie obsadzonych pierwotnie przez chłopów (tzw. pustki lub grunty poza tabelowe), za co płacił czynsz umowny. Później (po 1848) jednych i drugich nazywano czynszownikami, co trochę zaburza czystość definicji. Czynszownikami byli np. nasiedleni koloniści, którzy nigdy nie mieli obowiązków pańszczyźnianych wobec folwarku.

Przy okazji podaję za Historią chłopów polskich pod red. St. Inglota z 1972, kilka innych określeń kategorii chłopów z XIX w.:

  • czynszownicy
  • okupnicy
  • koloniści
  • kmiecie
  • półrolnicy (poślednicy)
  • zagrodnicy
  • ogrodnicy
  • chałupnicy
  • komornicy
  • wyrobnicy
  • parobcy (i dziewki)
  • inni (np. kątnicy, kopiarze, morgownicy, przytulnice, dwudniaki…)

Zebrał i opracował: Kazimierz Cieplik.

Pobierz jako PDF.

Zobacz też:

Komentarze z Facebooka

komentarz(y/e)