W sobotę 2 maja 2015 roku grupa genealogów przystąpiła do fotografowania pierwszego z listy, cmentarza przy ulicy Kamieńskiego 230, należącego do parafii NMP Matki Kościoła. Wcześniej porozumieliśmy się z księdzem proboszczem, uzyskując zgodę i życzliwe poparcie dla naszych działań. Otrzymaliśmy też niezwykle przydatny plan cmentarza z zaznaczonymi polami i numeracją grobów.
Sfotografowanie przeszło trzystu kwater zajęło niecałe trzy godziny, bardzo stosownie jak na pierwszy raz. Starczyło jeszcze czasu na podzielenie się wrażeniami przy filiżance kawy.
Wędrując z aparatem od grobu do grobu, przypomniałam sobie podobną akcję w roku 2009. Dotyczyła cmentarza jeńców wojennych w Łambinowicach. Wtedy do uwiecznienia mieliśmy około 7 tysięcy nagrobków, niektóre w bardzo złym stanie, z nieczytelnymi napisami, porośnięte mchem. Do tego jesień, mżawka, prędko zapadał zmierzch. Ale poradziliśmy sobie. Kompletny wykaz trafił na stronę Waldka Fronczaka, całość materiału wraz ze zdjęciami do zarządu muzeum-cmentarza w Łambinowicach.
Znacznie więcej czasu zajęło wpisywanie danych ze zdjęć do arkuszy Excela. Ustaliliśmy, że indeksy powinny zawierać: nazwę cmentarza, numer pola, numer rzędu i numer kwatery. Wszystko to, co ułatwi identyfikację grobu. Do tego nazwisko, imię zmarłego, daty urodzenia i zgonu oraz numery zdjęć. Na podstawie tych danych można będzie w przyszłości odszukać określoną osobę i obejrzeć miejsce jej spoczynku. Ksiądz proboszcz udostępnił nam także księgę cmentarną, aby do rejestru mogły trafić pochówki wcześniejsze, z nieistniejących już grobów.
Spisy pochowanych – alfabetycznie i według numeracji grobów, uaktualniony plan cmentarza, komplet zdjęć, opis, utworzyły pokaźną książkę, którą Jadzia przekazała księdzu proboszczowi. Okazało się, że nasza praca może służyć nie tylko genealogom, ale też rodzinom zmarłych i ogółowi parafian, bo na jej podstawie udało się skorygować błędy w numeracji i wszelkie nieścisłości w papierach.
